گزیده ای از سخنان استاد شهید مطهری (ره)
چرا ائمه اطهار این همه تأکید و اصرار کردند که عزاداری حسین بن علی علیه السلام برای همیشه زنده بماند؟ هرسال که محرم میرسید خود ائمه اطهار اعلام عزا میکردند، وضعشان تغییر میکرد و به شیعیانشان هم دستور میدادند که برای همیشه چنین کاری بکنند، چرا؟ این عزاداری، شخصی نیست، مسئله دیگری است؛ زنده نگه داشتن قیام حسین بن علی است. قیام حسین بن علی قیام امر به معروف و نهی از منکر بود، قیام برای عدل اسلامی بود.
************
بزرگترین برنامه انبیاء آزادی معنوی است. اصلاً تزکیه نفس یعنی آزادی معنوی: قَدْ افْلَحَ مَنْ زَکیها وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسّیها «1». و بزرگترین خسران عصر ما این است که همواره میگویند آزادی، اما جز از آزادی اجتماعی سخن نمیگویند؛ از آزادی معنوی، دیگر حرفی نمیزنند و به همین دلیل به آزادی اجتماعی هم نمیرسند. در عصر ما یک جنایت بزرگ که به صورت فلسفه و سیستمهای فلسفی مطرح شده است این است که اساساً درباره انسان، شخصیت انسانی و شرافت معنوی انسان هیچ بحث نمیکنند؛ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی فراموش شده است، میگویند اصلاً چنین چیزی وجود ندارد
************
ما میبینیم قرآن تنها روی عمل تکیه نمیکند، روی عمل و ایمان هردو تکیه میکند. میبینید قرآن همیشه میگوید: الَّذینَ امَنوا وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ آنان که ایمان دارند و عملشان صالح است. قرآن برای سعادت بشر، نه به ایمانِ تنها اتکاء میکند که بگوید اگر ایمانت درست بود دیگر اهل سعادت هستی، عملت هرچه بود، بود و نه به عمل تنها تکیه میکند که بگوید: «الَّذینَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَواءٌ امَنوا اوْ لَمْ یؤْمِنوا» کسانی که عمل صالح انجام میدهند، خواه ایمان داشته باشند یا نداشته باشند؛ بلکه قرآن میگوید ایمان و عمل صالح هردو.
************
اینکه به بشر دستور داده شده است که کارهایش را به نام خدا بنامد، روی چه انگیزهای میتواند باشد؟ برای این است که کارهای انسان جنبه قدس و عبادت پیدا کند و به نام او برکت یابد.
انسان که احساس فطری از خداوند دارد و او را به عنوان یک موجود قدّوس و منبع خیرات میشناسد، وقتی کارش را به نام او نامید معنایش این است که در سایه قدس و شرافت و کرامت او این عمل نیز مقدس گردد.
و چون آغاز کردن به نام کسی مفهومش این است که او را موجودی قدّوس و منزّه از جمیع نقصها و سرچشمه کمالات دانسته و میخواهد عملش را با انتساب به او برکت بخشد، لذا کارها را به نام هیچ کس حتی نام پیغمبر نمیتوان آغاز کرد و این است معنی تسبیح نام الله که در اول سوره اعلی به آن دستور داده شده است.
آشنایی با قرآن، ج 2 (صفحه9)
************
یکی از آن گنجینههای بزرگی که در دنیای شیعه وجود دارد این دعاهاست. به خدا قسم گنجینهای است از معرفت. اگر ما هیچ دلیل دیگری نداشتیم غیر از دعاهایی که داریم، از علی بن ابی طالب علیه السلام صحیفه علویه، از زین العابدین علیه السلام صحیفه سجادیه یا دعاهای غیر صحیفه سجادیه، اگر ما جز دعای کمیل از علی و جز دعای ابوحمزه از علی بن الحسین نداشتیم و اسلام در چهارده قرن چیز دیگری نداشت، همینکه توسط دو تن از شاگردهای اسلام از آن دنیای بدویت و جهالت چنین دو اثری ظاهر شده کافی است. آنقدر اینها اوج و رفعت دارد که اصلًا اعجاز جز این چیزی نیست.
آزادی معنوی(صفحه61)
************
معاویه، پسر ابوسفیان، پس از آنکه در سال 41 هجری بر تخت سلطنت نشست، تصمیم گرفت با سلاح تبلیغ و ایجاد شعارهای مخالف، علی علیه السلام را به صورت منفورترین مرد عالم اسلام درآورد. انواع وسائل تبلیغی را در این راه به کار انداخت: از یک طرف با شمشیر و سرنیزه جلو نشر فضائل علی را گرفت و به احدی فرصت نداد لب به ذکر حدیث یا حکایتی در مدح علی بن ابی طالب بگشاید؛ از طرف دیگر برخی دنیاطلبان را با پولهای گزاف مزدور کرد تا احادیثی از پیغمبر علیه علی علیه السلام جعل کنند.
داستان راستان، ج 2 (صفحه218)
************
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «انَّما بُعِثْتُ لِاتَمِّمَ مَکارِمَ الْاخْلاقِ» من مبعوث شدهام برای کاری، برای ساختنی، برای یک سازندگی. ولی آیا مبعوث شدهام که راه و ساختمان برای مردم بسازم؟ آیا مبعوث شدهام طلا و نقره برای مردم بسازم؟ اتومبیل و هواپیما بسازم؟ نه، من مبعوث شدهام برای اینکه انسان بسازم. این است که میگویند شریفترین کارها انسانسازی است؛ هیچ کاری به پایه انسانسازی نمیرسد
آشنایی با قرآن، ج 7 (صفحه54)
************
نظرات شما عزیزان: